Leczenie ortodontyczne

Osób z prawidłowym zgryzem jest znacznie mniej niż z nieprawidłowym. Stopień patologii jest często nieznaczny, jednak wskazane jest wykluczenie wad i zapobieganie problemom, które mogą powodować nawet niewielkie odchylenia.

Przodozgryz u ludzi jest naruszeniem zamknięcia i ustawienia zębów względem siebie. Poniżej na zdjęciu widać przykład prawidłowego zamknięcia zębów i jeden z wielu rodzajów wad zgryzu.

Objawy wad zgryzu.

Tylko ortodonta może dokładnie określić poprawność zgryzu. Ważne jest, aby wiedzieć, że niektóre objawy wad zgryzu są widoczne gołym okiem. Mogą to być oznaki krzywych zębów w dolnej lub górnej szczęce, dolna szczęka wysunięta do przodu lub wystająca górna warga, możliwa asymetria twarzy i nieprawidłowe zamknięcie uzębienia ze sobą.

O fizjologicznie prawidłowym zgryzie możemy mówić wtedy, gdy zęby ściśle do siebie przylegają, zęby górne i dolne korelują ze sobą, a wyimaginowana oś podłużna dzieląca twarz na symetryczne części przechodzi pomiędzy siekaczami. Dozwolone jest, jeśli górne zęby nieznacznie zakrywają dolne - nie więcej niż jedną trzecią.

Niedoskonałości są wyrażane na różne sposoby:

1. W przypadku zgryzu otwartego nie ma kontaktu między szczękami - całkowicie lub częściowo.
2. W przypadku zgryzu głębokiego dolne zęby są znacznie zakryte przez zęby górne.
3. Wysunięta do przodu szczęka wskazuje na zgryz mezjalny.
4. Dobrze rozwinięta górna szczęka nazywana jest przodozgryzem dystalnym.
5. Zdarza się, że zęby przecinają się jak nożyczki, więc taki zgryz nazywany jest zgryzem krzyżowym.
6. Obniżenie wyglądu występuje na tle próchnicy i utraty zębów.
7. Typ dystopijny charakteryzuje się tworzeniem niektórych zębów poza prawidłową lokalizacją.

Występuje również nieprawidłowy rodzaj zgryzu. 

Poniżej zapraszamy do obejrzenia krótkiego filmu, który w przejrzysty sposób przedstawia klasyfikację wad zgryzu. Lepiej raz zobaczyć, niż potem gubić się w medycznych terminach.

Przyczyny wad zgryzu.

Na kształtowanie się zgryzu ma wpływ wiele czynników. Wszyscy pochodzimy z dzieciństwa, więc wszystko zaczyna się tam:

• dziedziczność i uraz podczas porodu.
• Brak możliwości karmienia piersią.
• Nadmierne ssanie smoczka.
• Wczesna lub późna utrata zębów tymczasowych.
• Oddychanie przez usta na tle przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa (migdałki).
• Zaawansowana próchnica.
• Zaburzenia metaboliczne.

Konsekwencje wad zgryzu.

Oprócz względów estetycznych mających na celu zharmonizowanie wyglądu, zaleca się korygowanie wad zgryzu w celu zapobiegania wielu możliwym zaburzeniom fizjologicznym. Nieprawidłowy zgryz bezpośrednio grozi uszkodzeniem zębów, prowadząc do chorób przyzębia, wczesnego zużycia szkliwa i próchnicy.

Mogą występować problemy szczękowo-twarzowe: nieprawidłowe ułożenie twarzy, klikanie podczas żucia i otwierania ust. Ciągłe niedostateczne żucie pokarmu, głównie po jednej stronie jamy ustnej, powoduje problemy żołądkowo-jelitowe. W przypadku nieprawidłowego mechanizmu oddychania rozwijają się choroby laryngologiczne. Możliwe są wady wymowy i zaburzenia dykcji. 

Korekta wad zgryzu u dorosłych.

Według statystyk dziewięć na dziesięć osób ma problemy ze zgryzem, a co trzeci taki przypadek wymaga zastosowania specjalnej techniki. Według współczesnej ortodoncji, wada zgryzu nie jest wyrokiem śmierci, a krzywe zęby można wyprostować w każdej chwili. Jednak atrakcyjny, perfekcyjny uśmiech jest niezbędnym elementem człowieka sukcesu, a bez prawidłowego zgryzu jest to po prostu niemożliwe.

Wiele osób nurtuje pytanie - czy rozwiązywanie problemów związanych z korekcją zgryzu w ogóle ma sens? Dla wielu osób wada ta może wydawać się nieistotna, jednak w rzeczywistości wiąże się ona z szeregiem problemów natury psychologicznej, które mogą negatywnie wpływać na życie człowieka. Istniejące problemy ze zgryzem mogą powodować choroby dziąseł, prowokować pojawienie się próchnicy, przyczyniać się do ścierania zębów, a także utrudniać dopasowanie protez zębowych.

Dorośli z nieprawidłowym zgryzem częściej cierpią na migreny, problemy trawienne i inne problemy zdrowotne. Wady zgryzu mogą powodować problemy z funkcjonowaniem szczęk.

Najlepiej jest korygować wady zgryzu w okresie dojrzewania. W tym czasie nastolatek aktywnie rośnie, zgryz zębów kończy formowanie, a interwencja w tym przypadku da najlepszy efekt. Jednak korekta zgryzu u dorosłych ma pewną specyfikę - w szczególności w tym przypadku można napotkać szereg trudności podczas korekty:

1) kluczowym problemem jest to, że po uformowaniu kości szczęki, potrzeba wiele wysiłku, aby je przekształcić. W szczególności po trzydziestym roku życia dopływ krwi do tkanek ulega spowolnieniu i trudniej jest skorygować ruch zębów;

2) z reguły zęby dorosłego pacjenta nie wyglądają najlepiej - są bardziej kruche, mają wiele wypełnień, a zatem trudno jest zastosować dla nich struktury ortodontyczne;

3) jeśli w szczęce znajdują się odległe zęby, może to spowodować zanik kości i w rezultacie spowolnić tempo korekcji zgryzu;

4) korekta zgryzu u dorosłych jest droższa. Jednocześnie, biorąc pod uwagę powyższe, korekta nieprawidłowego zgryzu jest rzeczą ważną i konieczną, a także istotną nawet dla dorosłych, nie tylko dzieci.

Prostowanie zębów za pomocą aparatu ortodontycznego

Prostowanie zębów za pomocą aparatu ortodontycznego może być stosowane w przypadku leczenia pacjentów dorosłych, czyli osób, które mają już nieprawidłowo ukształtowany zgryz. Pacjenci, którzy mają za sobą długi okres korekcji zgryzu, często nie mają pojęcia, jak zakłada się aparat ortodontyczny. Niewiedza rodzi nieufność, a nawet strach. W rzeczywistości jest to proces żmudny i wieloetapowy, ale prosty i całkowicie bezbolesny.

Jak działa nowoczesny system zamków. Ta stała struktura ortodontyczna składa się z:

• małe płytki z pojedynczym wspornikiem lub same szelki;
• łuk, który je łączy;
• ligatury mocujące w postaci opasek elastycznych lub ściągaczy.

Wszystkie te elementy stają się jednym systemem dopiero na zębach pacjenta. Składa je w jedną całość stomatolog - ortodonta.

Proces zakładania aparatu ortodontycznego

Aparat zakładany jest przy użyciu specjalnej pasty do zębów. Wcześniej lekarz używa rozszerzacza do jamy ustnej, aby zapewnić "szerokie pole" do pracy i dostęp do tylnych zębów. Następnie pokrywa szkliwo specjalnym składem chemicznym i po chwili spłukuje wodą. Obszary, w których mocowane są zamki, są zabezpieczane żelem ochronnym.

Światłoutwardzalny materiał jest nakładany na tylną część zamka i dociskany do zęba. Pozostały materiał jest usuwany. Po ustawieniu zamka lekarz naświetla go lampą fotopolimerową, pod wpływem której materiał szybko twardnieje i mocno wiąże się z powierzchnią szkliwa. W ten sposób aparat ortodontyczny jest zakładany kolejno na wszystkie zęby.

Następnie w rowki wkładany jest łuk, który ma za zadanie wyrównać zęby. "Zapamiętuje" on pierwotnie nadany kształt i stara się go przywrócić, nawet jeśli jest mocno wygięty. Jest to mechanizm systemu zamków.

Okresowo konieczna jest wizyta u dentysty w celu wymiany łuku na bardziej elastyczny lub dokręcenia ligatur. Instalacja systemu zamków trwa średnio 1-1,5 godziny. Aparaty bezligaturowe z zamkami są instalowane szybciej. Systemy lingwalne, które są mocowane po wewnętrznej stronie uzębienia, trwają dłużej. Po zakończeniu procesu pacjent wraca do domu. Jedzenie będzie jednak możliwe dopiero po 2 godzinach. W pierwszych dniach może wystąpić niewielki ból zęba i dyskomfort. Zjawisko to jest uważane za normalne i nie trwa długo. Jeśli ból jest trudniejszy do zniesienia, można go złagodzić za pomocą środków przeciwbólowych - Paracetamolu, Nurofenu, Rapidoru lub innych leków przepisanych przez lekarza.

Istnieją dwie zasady zakładania aparatów ortodontycznych: na zewnątrz uzębienia (aparaty przedsionkowe) oraz wewnątrz - aparaty lingwalne.

Aparaty lingwalne są przymocowane do zębów od wewnątrz, więc nie są widoczne dla innych. W porównaniu do aparatów przedsionkowych, są one bardziej skuteczne, ponieważ mogą skorygować problem "głębokiego" zgryzu, ale koszt aparatów wewnętrznych jest znacznie wyższy niż w przypadku aparatów zewnętrznych. Do aparatów lingwalnych trudniej się przyzwyczaić, ponieważ zmniejszają one rozmiar jamy ustnej. Pacjenci często mają problemy z dykcją po ich założeniu, ale po kilku tygodniach język przyzwyczaja się do aparatu i dykcja zostaje przywrócona. Takie aparaty ortodontyczne są trudniejsze w pielęgnacji, ponieważ podczas czyszczenia znajdują się poza zasięgiem wzroku pacjenta.

Aparaty zewnętrzne są najczęściej stosowane w praktyce ortodontycznej ze względu na niższy koszt wykonania. Wykonane są z metalu, plastiku lub polimerów. Istnieją również dwie zasady mocowania łuku do aparatu: za pomocą elastycznych ligatur lub konstrukcji bezligaturowych. ligatur elastycznych lub konstrukcji bezligaturowych. Zaletą aparatów metalowych jest niska siła tarcia między aparatem a łukiem, wynikająca z tego samego materiału konstrukcyjnego. Dla pacjentów z alergią na metale, aparaty ortodontyczne mogą być wykonane z metali szlachetnych (złoto), ale to znacząco wpływa na koszt leczenia. Dla pacjentów, którzy nie są zadowoleni z estetycznego wyglądu metalu na zębach, dostępne są plastikowe aparaty ortodontyczne. W tej konstrukcji sam aparat jest wykonany z tworzywa sztucznego, ale zastosowano metalowy łuk. Takie aparaty ortodontyczne są niewiele droższe od aparatów metalowych, ale mają szereg wad: plastikowe aparaty ortodontyczne są kruche i z czasem zmieniają kolor pod wpływem barwników spożywczych.

Aparaty ortodontyczne wykonane z ceramiki są najdroższymi spośród zewnętrznych aparatów ortodontycznych. Ich główną zaletą jest to, że ich kolor dopasowuje się do koloru zębów, dzięki czemu wyglądają najbardziej estetycznie. Tarcie między aparatem a łukiem w takich konstrukcjach jest większe niż w metalowych, co może wpływać na czas noszenia.

Szafirowe aparaty ortodontyczne Wykonane są ze sztucznych kryształów szafiru, są całkowicie przezroczyste, niewidoczne i niepodatne na przebarwienia.

Aparat ortodontyczny: wady i zalety.

Nie każdy chce nosić "aparat na zębach". Tak kiedyś nazywano aparaty ortodontyczne. Większość osób kojarzy je z dyskomfortem i nieatrakcyjnością estetyczną. Obecnie jest to jednak nieprawdziwe stwierdzenie. Zebraliśmy dla Ciebie główne wady i zalety korekcji zgryzu za pomocą struktur ortodontycznych.

 Dzięki nowoczesnym aparatom ortodontycznym można wyglądać pięknie, ponieważ istnieje nieograniczona liczba materiałów zbliżonych do naturalnych zębów. Istnieją niewidoczne aparaty lingwalne, które są przymocowane do wewnętrznej strony zęba. W przypadku dzieci nawet najzwyklejszy metalowy aparat ortodontyczny można ozdobić kolorowymi gumkami, co wygląda całkiem stylowo.

 Na każdym etapie można skorygować problemy ze zgryzem lub inne patologie estetyczne. Niemal od pierwszych dni po założeniu aparatu ortodontycznego można zauważyć poprawę pozytywnej dynamiki swojego wyglądu. Osiągniesz piękny, zdrowy uśmiech bez operacji.

 Nie ma ograniczeń wiekowych. Aparat ortodontyczny można założyć w każdym wieku, jeśli ma się zęby. Ograniczeniem może być bierny interes osobisty.

 Nie ma alergii na aparaty ortodontyczne, nie psują szkliwa i nie bolą.

 Aby zmaksymalizować korzyści płynące z noszenia aparatu ortodontycznego, należy poważnie przemyśleć swoje podejście do higieny jamy ustnej.

 Czas noszenia systemów ortodontycznych często trwa od jednego do trzech lat. Jednak okres ten wydaje się znaczący tylko przez pierwsze trzy miesiące. Po zauważeniu znaczących zmian w uśmiechu, proces ten staje się inspirujący. I za każdym razem, gdy to zrobisz, zdasz sobie sprawę, jak bardzo się myliłeś i jak bardzo miałeś rację, zakładając aparat ortodontyczny.

 Wysokie ceny aparatów ortodontycznych. Wszystkie konstrukcje dentystyczne są drogie. Ale w końcu leczenie się opłaci, ponieważ korekcja zgryzu pomoże zapobiec dalszemu rozwojowi innych chorób jamy ustnej i całego organizmu.